Η ελαιασίνη μειώνει τη φλεγμονή που προκαλείται από λιποπολυσακχαρίτες σε μακροφάγα που προέρχονται από την THP-1 μέσω της αναστολής της βιοσυνθετικής οδού TLR4/MyD88/NF-κB.


Πρόσφατα, ο Cirmi και οι συνεργάτες του ερεύνησαν την πιθανή αντιοξειδωτική δράση της ελαιασίνης, καθώς και την αντιφλεγμονώδη δράση της σε μακροφάγα που διεγείρονται από λιποπολυσακχαρίτες (LPS). Οι λιποσακχαρίτες επέφεραν μια δραματική αύξηση τόσο της απελευθέρωσης όσο και της γονιδιακής έκφρασης των προφλεγμονωδών κυτοκινών (IL-6, IL-1β και TNFα), καθώς και μια μείωση των αντιφλεγμονωδών (IL-10), τα αποτελέσματα των οποίων αναστρέφονται από την χορήγηση της ελαιασίνης.

Η ελαιασίνη επίσης, μείωσε τα επίπεδα COX-2, NO και PGE2 που προκαλούνται από την έκθεση LPS στα μακροφάγα THP-1. Είναι ενδιαφέρον ότι η ελαιασίνη ρύθμισε τις φλεγμονώδεις οδούς σηματοδότησης μέσω της αναστολής του CD14/TLR4/CD14/MyD88 και της ενεργοποίησης του NF-κB. Τέλος, η ελαιασίνη έδειξε σχετική αντιοξειδωτική ικανότητα, και μείωσε την ενδοκυτταρική ποσότητα ROS που παράγεται από την έκθεση των LPS σε μακροφάγα THP-1.


Η αντιοξειδωτική και η αντιφλεγμονώδης δράση της ελαιασίνης μπορεί να ενισχύσει την προστατευτική του δράση έναντι των φλεγμονων που προκαλούνται από το οξειδωτικό στρες, αποτελώντας έτσι μια πιθανή εναλλακτική φαρμακολογική στρατηγική που στοχεύει στη μείωση της διαδικασίας φλεγμονής.


Εικ. 1. Η θεραπεία με ελαιασίνη (OLE) προστατεύει τα ποντίκια από πειραματική αυτοάνοση εγκεφαλομυελίτιδα (ΕΑΕ). Κλινικός βαθμολογίες EAE σε ποντικούς που έλαβαν θεραπεία με 10 mg/kg/ημέρα OLE Επίδραση του OLE στις λειτουργίες των σπληνοκυττάρων.


Δείτε την δημοσίευση...