Η ΑΝΤΙΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΥΨΗΛΑ ΦΑΙΝΟΛΙΚΟΥ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟΥ

Ο διαβήτης τύπου 2 είναι μια πάθηση που επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο το σώμα μας διαχειρίζεται το σάκχαρο. Όταν η γλυκόζη παραμένει σε υψηλά επίπεδα στο αίμα για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην καρδιά, τα αγγεία, τα νεύρα και το ανοσοποιητικό σύστημα. Μάλιστα, έχει φανεί ότι οι αυξήσεις της γλυκόζης μετά το φαγητό (μεταγευματική γλυκόζη) συνδέονται με μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων, ακόμη και σε άτομα χωρίς διαβήτη.
Εδώ έρχεται να παίξει ρόλο το υψηλά φαινολικό ελαιόλαδο. Πρόσφατη μελέτη του Lammi και της ερευνητικής του ομάδας έδειξε ότι συγκεκριμένα συστατικά του, όπως η ελαιοκανθάλη, έχουν τη δύναμη να επηρεάζουν θετικά τον μεταβολισμό μας. Συγκεκριμένα, παρατηρήθηκε ότι η ελαιοκανθάλη αναστέλλει την υπερέκκριση δύο ορμονών (GLP-1 και GIP), γνωστές ως ινκρετίνες. Οι ινκρετίνες αυτές ρυθμίζουν την έκκριση ινσουλίνης και συμβάλλουν στη μείωση της μεταγευματικής γλυκόζης.
Με απλά λόγια:
✅ Το υψηλά φαινολικό ελαιόλαδο δρα προστατευτικά απέναντι στις απότομες αυξήσεις του σακχάρου μετά το φαγητό.
✅ Βοηθά στην καλύτερη λειτουργία της ινσουλίνης.
✅ Συμβάλλει στη μείωση του κινδύνου για αθηροσκλήρωση και καρδιαγγειακά επεισόδια.
Η σημασία αυτής της δράσης δεν είναι μόνο μεταβολική. Το υψηλά φαινολικό ελαιόλαδο παρουσιάζει και αντιαθροιστική επίδραση στα αιμοπετάλια – κάτι που μειώνει τον κίνδυνο δημιουργίας θρόμβων και προστατεύει τα αγγεία μας. Αυτό το κάνει ιδιαίτερα πολύτιμο τόσο για άτομα με διαβήτη, όσο και για όσους θέλουν να προλάβουν μελλοντικά καρδιαγγειακά προβλήματα.
Συμπέρασμα:
Μια κουταλιά υψηλά φαινολικού ελαιολάδου την ημέρα δεν είναι απλώς μια υγιεινή διατροφική επιλογή∙ είναι μια φυσική ασπίδα που βοηθά στη ρύθμιση του σακχάρου, προστατεύει την καρδιά και ενισχύει την καλή λειτουργία του οργανισμού.
Figure 4. Putative complex between DPP-IV and oleuropein aglycone or ligstroside aglycone. Oleuropein aglycone (dark green) and ligstroside aglycone (purple) in complex with DPP-4, seen from the front (top) and the back (bottom). Key residues S630 and H740 of the catalytic triad appear to be evidently involved in the binding of both ligands.