Το 2015, ο Filipek και η ερευνητική του ομάδα μελέτησαν την ελαιασίνη, ένα από τα πολύτιμα φαινολικά συστατικά του εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου, γνωστό για την αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση του.

Στόχος τους ήταν να δουν αν η ελαιασίνη μπορεί να ενισχύσει ορισμένους φυσικούς αμυντικούς μηχανισμούς του οργανισμού, όπως:

-την παραγωγή των υποδοχέων CD163 και IL10, που έχουν αντιφλεγμονώδη ρόλο,
-την ενδοκυτταρική έκκριση της πρωτεΐνης οξυγενάσης 1 (HO1), η οποία προστατεύει τα κύτταρα από το οξειδωτικό στρες.

Οι ερευνητές εξέτασαν την επίδραση της ελαιασίνης μόνης της, αλλά και σε συνδυασμό με συμπλέγματα αιμοσφαιρίνης και απτοσφαιρίνης (Hp11 και Hp22).

Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά:

Η συνδυαστική δράση ελαιασίνης και των συμπλεγμάτων αύξησε την έκφραση του CD163 έως και 100 φορές,

την παραγωγή του IL10 έως και 300 φορές,

ενώ η έκκριση της HO1 ενισχύθηκε έως και 130 φορές.

Με απλά λόγια, η ελαιασίνη φαίνεται να «υπερφορτίζει» τους φυσικούς αντιφλεγμονώδεις μηχανισμούς του οργανισμού, βοηθώντας στην προστασία από χρόνιες φλεγμονές που συνδέονται με την αθηροσκλήρωση και άλλα καρδιαγγειακά νοσήματα.




Εικ. Η επίδραση της ελαιασίνης μαζί με τα σύμπλοκα αιμοσφαιρίνης και απτοσφαιρίνης αυξάνει τη μεταγραφή mRNA του CD163.


Δείτε την δημοσίευση...