Οι πολυφαινόλες του ελαιολάδου έχουν συσχετιστεί με οφέλη για την καρδιαγγειακή υγεία. Αυτή η μελέτη εξέτασε την αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση του έξτρα παρθένου ελαιολάδου με υψηλή περιεκτικότητα σε πολυφαινόλες (HPOO) έναντι του ελαιολάδου με χαμηλή περιεκτικότητα σε πολυφαινόλες (LPOO) σε υγιείς ενήλικες της Αυστραλίας.


Σε μια διπλή-τυφλή διασταυρούμενη δοκιμή, 50 συμμετέχοντες (ηλικίας 38,5 ± 13,9 ετών, 66% γυναίκες) επιλέχθηκαν να καταναλώνουν 60 ml/ημέρα HPOO (320 mg/kg πολυφαινόλες) ή LPOO (86 mg/kg πολυφαινόλες) για τρεις εβδομάδες. Μετά από μια περίοδο απομάκρυνσης 2 εβδομάδων, οι συμμετέχοντες πέρασαν στην εναλλακτική θεραπεία. Η οξειδωμένη λιποπρωτεΐνη χαμηλής πυκνότητας πλάσματος (ox-LDL), η ολική αντιοξειδωτική ικανότητα (TAC), η υψηλής ευαισθησίας C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (hs-CRP) και τα ανθρωπομετρικά στοιχεία μετρήθηκαν κατά την έναρξη και την παρακολούθηση.


Σαράντα τρεις συμμετέχοντες ολοκλήρωσαν τη μελέτη. Αν και δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των θεραπειών στο συνολικό δείγμα, η ox-LDL πλάσματος μειώθηκε κατά 6,5 mU/mL (95%CI - 12,4 έως - 0,5) και η TAC αυξήθηκε κατά 0,03 mM (95% CI 0,006-0,05) μόνο στο σκέλος HPOO. Πραγματοποιήθηκαν επίσης διαστρωματικές αναλύσεις ανάλογα με την κατάσταση κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου, η οποία ορίστηκε με βάση την κοιλιακή παχυσαρκία (WC > 94 cm στους άνδρες, > 80 cm στις γυναίκες) ή τη φλεγμονή (hs-CRP > 1 mg/L). Στην υποομάδα με κοιλιακή παχυσαρκία, η ox-LDL μειώθηκε κατά 13,5 mU/mL (95% CI - 23,5 έως - 3,6) και η TAC αυξήθηκε κατά 0,04 mM (95% CI 0,006-0,07) μόνο μετά την κατανάλωση HPOO. Στην υποομάδα με φλεγμονή, η hs-CRP μειώθηκε κατά 1,9 mg/L (95% CI - 3,7 έως -0,1) μόνο στο σκέλος HPOO.


Παρόλο που δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των θεραπειών, οι αλλαγές που παρατηρήθηκαν μετά την κατανάλωση ελαιολάδου με υψηλή περιεκτικότητα σε πολυφαινόλες καταδεικνύουν την αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση αυτού του ελαίου, η οποία είναι πιο έντονη σε ενήλικες με υψηλό καρδιομεταβολικό κίνδυνο.

Δείτε την δημοσίευση...