ΤΟ ΑΓΛΥΚΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΡΩΠΑΪΝΗΣ ΠΡΟΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙΒΡΑΔΥΝΕΙ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ II
02 Ιαν

Ο διαβήτης τύπου II συνδέεται με μια «σιωπηλή» βλάβη στο πάγκρεας: η ανθρώπινη αμυλίνη (hIAPP), μια ορμόνη που εκκρίνεται μαζί με την ινσουλίνη, τείνει να «κολλάει» και να σχηματίζει τοξικά ολιγομερή και ινίδια. Αυτές οι συσσωρεύσεις τραυματίζουν τα β-κύτταρα, μειώνοντας σταδιακά την ικανότητα του οργανισμού να ρυθμίζει το σάκχαρο.
Η ομάδα της Rigacci μελέτησε το άγλυκο της ελευρωπαΐνης (ελευρωπαΐνη αγλυκόνη), ένα φυσικό φαινολικό μόριο του εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου, για να δει αν μπορεί να «μπλοκάρει» αυτόν τον μηχανισμό. Τα ευρήματα ήταν σαφή:
-Παρεμβολή στη συσσωμάτωση της αμυλίνης: Όταν η ελευρωπαΐνη αγλυκόνη είναι παρούσα κατά τον σχηματισμό των συσσωματωμάτων, «εκτρέπει» την πορεία της αμυλίνης προς μη τοξικές μορφές. Αυτό τεκμηριώθηκε με κλασικές εργαστηριακές τεχνικές, όπως η φθορισμομετρία με θειοφλαβίνη Τ (ThT), ο κυκλικός διχρωισμός (CD) και η ηλεκτρονική μικροσκοπία: λιγότερη β-πτυχωτή δομή, λιγότερα τοξικά προ-ινιδικά συσσωματώματα.
-Μειωμένη αλληλεπίδραση με μεμβράνες: Με φθορίζοντα μικροσκόπια και δοκιμές διαπερατότητας σε συνθετικά λιπιδικά κυστίδια φάνηκε ότι τα συσσωματώματα που σχηματίζονται παρουσία ελευρωπαΐνης αγλυκόνης δεν “τρυπούν” τις μεμβράνες, άρα δεν προκαλούν την ίδια κυτταρική βλάβη.
-Προστασία β-κυττάρων: Σε καλλιέργειες παγκρεατικών β-κυττάρων (σειρά RIN-5F), η παρουσία της ελευρωπαΐνης αγλυκόνης περιόρισε σταθερά την κυτταροτοξικότητα της αμυλίνης και διατήρησε τη βιωσιμότητα των κυττάρων.
Με απλά λόγια, η ελευρωπαΐνη αγλυκόνη λειτουργεί σαν «μοριακός φρουρός»: δεσμεύει/ανακατευθύνει την αμυλίνη πριν αυτή μετατραπεί σε βλαβερά ολιγομερή, και έτσι προστατεύει τα β-κύτταρα. Εφόσον η απώλεια των β-κυττάρων είναι βασικός λόγος επιδείνωσης του διαβήτη τύπου II, μια τέτοια δράση θα μπορούσε ρεαλιστικά να προλάβει ή να επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου.
Τι σημαίνει αυτό για εμάς;
-Πρόκειται για προκλινικά ευρήματα (in vitro), αλλά με ισχυρό μηχανιστικό σκεπτικό.
-Ενισχύουν τη λογική ότι τα φαινολικά του ελαιολάδου –και ειδικά η ελευρωπαΐνη αγλυκόνη– μπορεί να έχουν πραγματικό νευραλγικό ρόλο στην προστασία του παγκρέατος.
-Η ένταξη ποιοτικού, πλούσιου σε πολυφαινόλες εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου σε ένα πρότυπο Μεσογειακής διατροφής είναι μια ασφαλής, καθημερινή συνήθεια με πολλά οφέλη· δεν αποτελεί φαρμακευτική αγωγή, αλλά μπορεί να λειτουργήσει υποστηρικτικά.
-Για διαγνωσμένα περιστατικά ή φαρμακευτικές αλλαγές, πάντα σε συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό.
Αυτό σημαίνει ότι το άγλυκο της ελευρωπαΐνης μπορεί να λειτουργήσει σαν φυσική ασπίδα, συμβάλλοντας στην πρόληψη ή την επιβράδυνση της εξέλιξης του διαβήτη τύπου II.
Η ομάδα της Rigacci μελέτησε το άγλυκο της ελευρωπαΐνης (ελευρωπαΐνη αγλυκόνη), ένα φυσικό φαινολικό μόριο του εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου, για να δει αν μπορεί να «μπλοκάρει» αυτόν τον μηχανισμό. Τα ευρήματα ήταν σαφή:
-Παρεμβολή στη συσσωμάτωση της αμυλίνης: Όταν η ελευρωπαΐνη αγλυκόνη είναι παρούσα κατά τον σχηματισμό των συσσωματωμάτων, «εκτρέπει» την πορεία της αμυλίνης προς μη τοξικές μορφές. Αυτό τεκμηριώθηκε με κλασικές εργαστηριακές τεχνικές, όπως η φθορισμομετρία με θειοφλαβίνη Τ (ThT), ο κυκλικός διχρωισμός (CD) και η ηλεκτρονική μικροσκοπία: λιγότερη β-πτυχωτή δομή, λιγότερα τοξικά προ-ινιδικά συσσωματώματα.
-Μειωμένη αλληλεπίδραση με μεμβράνες: Με φθορίζοντα μικροσκόπια και δοκιμές διαπερατότητας σε συνθετικά λιπιδικά κυστίδια φάνηκε ότι τα συσσωματώματα που σχηματίζονται παρουσία ελευρωπαΐνης αγλυκόνης δεν “τρυπούν” τις μεμβράνες, άρα δεν προκαλούν την ίδια κυτταρική βλάβη.
-Προστασία β-κυττάρων: Σε καλλιέργειες παγκρεατικών β-κυττάρων (σειρά RIN-5F), η παρουσία της ελευρωπαΐνης αγλυκόνης περιόρισε σταθερά την κυτταροτοξικότητα της αμυλίνης και διατήρησε τη βιωσιμότητα των κυττάρων.
Με απλά λόγια, η ελευρωπαΐνη αγλυκόνη λειτουργεί σαν «μοριακός φρουρός»: δεσμεύει/ανακατευθύνει την αμυλίνη πριν αυτή μετατραπεί σε βλαβερά ολιγομερή, και έτσι προστατεύει τα β-κύτταρα. Εφόσον η απώλεια των β-κυττάρων είναι βασικός λόγος επιδείνωσης του διαβήτη τύπου II, μια τέτοια δράση θα μπορούσε ρεαλιστικά να προλάβει ή να επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου.
Τι σημαίνει αυτό για εμάς;
-Πρόκειται για προκλινικά ευρήματα (in vitro), αλλά με ισχυρό μηχανιστικό σκεπτικό.
-Ενισχύουν τη λογική ότι τα φαινολικά του ελαιολάδου –και ειδικά η ελευρωπαΐνη αγλυκόνη– μπορεί να έχουν πραγματικό νευραλγικό ρόλο στην προστασία του παγκρέατος.
-Η ένταξη ποιοτικού, πλούσιου σε πολυφαινόλες εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου σε ένα πρότυπο Μεσογειακής διατροφής είναι μια ασφαλής, καθημερινή συνήθεια με πολλά οφέλη· δεν αποτελεί φαρμακευτική αγωγή, αλλά μπορεί να λειτουργήσει υποστηρικτικά.
-Για διαγνωσμένα περιστατικά ή φαρμακευτικές αλλαγές, πάντα σε συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό.
Αυτό σημαίνει ότι το άγλυκο της ελευρωπαΐνης μπορεί να λειτουργήσει σαν φυσική ασπίδα, συμβάλλοντας στην πρόληψη ή την επιβράδυνση της εξέλιξης του διαβήτη τύπου II.
Fig. 2. (A) Cells treated with hIAPP. (B) Cells treated with hIAPP incubated with oleuropein. (C) Control, untreated cells. (D) Cells treated with hIAPP that was aged without oleuropein and given to cells together with oleuropein.